Aandacht! We zijn nog op zoek naar oude foto's. (1970-2000) Indien jij of mensen die je kent nog archiefmateriaal heeft, gelieve dan contact op te nemen met de webmaster. Wij danken u alvast hartelijk!
Het begin
In 1966, bij het prille begin van F.O.S. (Federatie voor Open Scoutisme) probeerde de federatie zoveel mogelijk nieuwe eenheden op te starten. Daarom werd in Assebroek, uit de rijksmiddenschool Assebroek de 209de F.O.S. De Vrijbuiters opgericht. Deze was toen nog geen volwaardige eenheid maar enkel een recruteringsbasis voor de twee volwaardige eenheden, namelijk het 11e 'De Boekaniers' en het 39e 'De Menapiërs'. Het 209e bestond toen dus enkel uit een welpentak. Wanneer zij de leeftijd van verkenner hadden bereikt, dan konden ze kiezen om naar het 11e (sea-scouts) of naar het 39e (landscouts) te gaan. De welpen tak was toen gevestigd in een afgedankt kleuterklasje van de R.M.S. Assebroek.
Een volwaardige eenheid
Het ontstaan van 'De Vrijbuiters' is te wijten aan een toevallige gebeurtenis. Er ontstond ruzie bij het 11e en na een conflict werd Dirk Jacobus er aan de deur gezet. Hij mocht lid blijven van F.O.S. op één voorwaarde. In 1 jaar tijd moest hij een volwaardige eenheid op poten kunnen zetten in Assebroek. Een jaar lang werd er in stilte vergaderd en naarstig gewerkt aan de nieuwe eenheid. Er werd gezocht naar kampeermateriaal , mensen die leiding wilden geven en lokalen om de groep in onder te brengen. Er werden folders uitgedeeld en quasi direct waren er veel geïnteresseerden die lid wilden worden.
In het scoutsjaar 1971-1972 werd de eenheid voltijds actief en werden ook direct alle takken opgericht, de welpen, de jongverkenners/jonggidsen en de verkenners/gidsen . Het eenheidsnummer 209 werd door F.O.S. nationaal en de kleur van de das werd gekozen, blauw met een gele rand. De eerste eenheidsleider werd Emiel Jacobus. De 209e F.O.S. De vrijbuiters was een feit. Hoera, feest, dansen! Vanaf de start was de nieuwe eenheid een groot succes. Dit was vooral te wijten aan de uitgekiende voorbereiding, er was achter de schermen namelijk hard gewerkt vooraleer men naar buiten kwam, en met succes.
Nieuwe takken
Doorheen de jaren '70 bleef de eenheid groeien en in 1982 werd er een nieuwe tak opgericht, de bevers. Dit initiatief was nieuw binnen FOS en eerst stonden ze er zeer weigerachtig tegenover. De federatie wilde vooral vermijden dat FOS een kindertuin werd. Het project werd echter een succes en de formule werd nu ook door andere eenheden overgenomen.
In 1990 kwam er nog een tak bij. Door de stevige groei van de eenheid was het zo dat er elke zaterdag ongeveer 60 welpen aanwezig waren en dat werd om organisatorische redenen iets te moeilijk. Daarom werd de tak gesplitst in twee groepen. De jongwelpen 7-8 jaar, en de welpen 9-10 jaar.
Groot, Groter, Vrijbuiters
Vanaf het einde van de jaren '80 zijn we altijd bij de grootste FOS-eenheden blijven behoren. Dit is vooral te danken aan de jarenlange inzet van een gemotiveerde leidersploeg en de uitgebouwde eenheidsstructuur. Maandelijks wordt er een eenheidsraad gehouden, dit komt de organisatie en samenwerking binnen de eenheid ten goede. Ook werd er verwacht van nieuwe leiders dat ze vormingen volgden, georganiseerd door FOS nationaal. Nog steeds is dit het geval en jaarlijks volgen bijna alle nieuwe leiders animatorcurus bij TRAVO oftewel de ploeg TRAining en VOrming. Dit zorgt ervoor dat ons leidersteam elk jaar aangesterkt wordt met bekwame en enthousiaste mensen die zich ten volste geven voor hun jeugdbeweging.
Bron: Licentiaatsverhandeling Sophie Busschaert http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/269/391/RUG01-001269391_2010_0001_...